Koh Tao en weer terug naar huis

Nadat we uitgecheckt hadden en aan het wachten waren op onze chauffeur was het tijd om te genieten van ons gekochte ontbijtje van de 7Eleven.

Inmiddels was de chauffeur gearriveerd en werden we naar de haven gebracht. Daar stonden we met tig andere toeristen te wachten op de MEGA high speed ferry die weer een lading toeristen af zette en ons weer van het eiland meenam.

Eenmaal aangekomen op het prachtige Koh Tao liepen we langs de hordes taxichauffeurs de heuvel op richting ons hotel. Weliswaar eerst een rondje van de zaak door de regen gehad doordat we langs ons hotel zijn gelopen zonder het gezien te hebben.

Aangekomen in weer een prachtig hotel op de perfecte locatie waar we de komende 5 nachten zullen verblijven. We zijn meteen maar even gaan douchen om vervolgens om de hoek te gaan genieten van een heerlijke burger.

Aan het eind van de straat is uiteraard weer een 7Eleven te vinden dus hebben we daar meteen even de boodschappen voor de komende dagen gehaald.

De laatste dagen stonden in het teken van relaxen en genieten.
Op onze tweede dag op Koh Tao zijn we bij een Nederlandse duikschool gaan duiken.

In de vroege ochtend zijn we bij ons favoriete tentje gaan ontbijten en konden we meteen naar de duikschool ernaast. Daar wachtte onze toffe duikleraar Jos ons al op. Wat een gezelligheid! We hadden meteen een klik en kregen vooraf een korte uitleg. Samen met nog een Nederlands stel die nog een stuk jonger waren pasten we onze duikuitrusting en maakten we ons klaar om naar de pier te lopen. Daar moesten we via een andere boot op de boot stappen die ons naar Mango Bay bracht. Daar zijn we langzaam de zee in gezwommen en naar de bodem gedaald. Wat een prachtige omgeving en wat een rust onder water.

Na enige tijd zwommen we weer langzaam naar boven om vervolgens terug op de boot te gaan.
De boot voer verder naar Japanese Garden waar Colin nog een tweede duik heeft gemaakt en ik heerlijk van het zonnetje heb genoten op de boot. Even genieten en beseffen dat we echt helemaal aan de andere kant van de wereld in het prachtige Thailand zitten. Soms vergeten we dat namelijk even omdat we zoveel beleven.

Aan het eind van deze prachtige dag vertrokken we weer terug naar de pier van het bewoonde eiland van Koh Tao. Daar hebben we een hapje gegeten en door de levendige straatjes gelopen.

De volgende dag hebben we weer lekker genoten van het weer op het strand en natuurlijk onze snorkels meegenomen om ook bij ons in de omgeving wat van de onderwaterwereld te zien.

Natuurlijk wilden we in die dagen dat we op Koh Tao waren nog meer van het eiland zien. Omdat de taxi’s hier niet zo “cheap cheap” zijn als in Bangkok of ergens anders in Thailand besloten we om een scootertje te huren. Dit was zo’n beetje het belangrijkste vervoersmiddel op Koh Tao. Na de nodige informatie uitgezocht te hebben besloten we om een scooter te huren en zijn we over het eiland gaan crossen met onze snorkels paraat.

Helmpjes op en gaan met die banaan!

Onder ander Tanote Bay, AO Hin Wong Bay en Shark Bay hebben we bezocht om te snorkelen. De ene was wat gemakkelijker bereikbaar of duidelijker aangegeven dan de ander, maar ze waren het allemaal meer dan waard.

De gehele dag hebben we het eiland gezien voor 20 Baht (€0,50) benzine. Met dat in ons achterhoofd hebben we er nog eens dubbel en dwars van genoten.

In de avond zijn we met het scootertje naar Sairee Beach geweest waar we lekker gegeten hebben terwijl we de zon langzaam de zee in zagen zakken. Een mooie “afsluiter” van onze vakantie, hoewel we nog een dag op Koh Tao hadden!

Onze laatste volle dag hebben we lekker aan het strand gelegen vlakbij ons hotel, waar het overigens erg rustig was en we dus perfect konden relaxen.

Op de terugweg hebben we 3 Italianen die net aangekomen waren op het eiland nog blij gemaakt met onze snorkels en hebben we al het Thaise zeewater voor de laatste keer van ons afgewassen onder de douche. Want dit was dan toch echt de laatste dag.

Om nog even te genieten van onze laatste avond zijn we lekker luxe gaan eten en vervolgens redelijk op tijd naar bed gegaan.

Van Koh Tao vertrokken we nu weer naar Bangkok.

Nadat we uitgecheckt waren hebben we onze tijd uitgezeten in ons favoriete tentje waar ze ons inmiddels alweer kenden. Wachtend tot onze boot om 14.30 uur vertrok naar Chumpon.

Onderweg was het prachtige zonnige Koh Tao inmiddels veranderd in een onstuimige zee waar menig mens last van had. De plastic zakjes werden onderweg uitgedeeld en er was een flinke deining.

Inmiddels waren we veilig aangekomen op Chumpon en moesten we in een bus naar het station. Daar zouden we om 00.15 uur met de nachttrein naar Bangkok vertrekken.

De avond begon erg leuk. Er was nog een lokaal marktje gaande waar we lekker gegeten hebben. De locals vonden ons een attractie op zich en spraken nauwelijks Engels.

Om onze tijd uit te zitten zijn we koffie en thee gaan drinken en in een ander tentje een potje gaan biljarten. Helaas duurde het wel erg lang en waren we vrij moe, dus op het moment dat de trein dan eindelijk aankwam was die meer dan welkom en konden we ons opgemaakte bedje in duiken!

De volgende ochtend werden we vroeg wakker door de herrie van de buren (ze praten namelijk allemaal niet bepaald zachtjes…..). Onze bedden werden weer omgetoverd tot een brede bank. We hadden namelijk op de terugreis een eerste las coupé waar we een privé coupé hadden.

In Bangkok stonden natuurlijk meteen de taxichauffeurs alweer klaar, maar zijn wij eerst ergens in een tentje gaan ontbijten om vervolgens een taxi aan te houden die ons naar ons hotel heeft gebracht. Ja ook hier weer een prachtig hotel, het Methavalai residence.

In de avond zijn we naar het oh zo bekende Khao San Road gegaan en hebben we daar op straat het een en ander gegeten. Ook hebben we lekker als echt toeristen de winkeltjes afgestruind naar souvernirtjes!

Dit was het dan, ons Thailand avontuur. De vakantie zit er weer op. We hebben in ons hotel geslapen en zouden de volgende dag terugvliegen naar Nederland via Wenen.

Helaas verliep dat even anders en moesten we wegens vertraging in Wenen overnachten. De volgende dag konden we doorvliegen naar Zürich waar ons vliegtuig naar Amsterdam klaar zou staan.

Wat een avonturen hebben we beleefd! Maar blij om weer in ons eigen bedje te slapen en weer echte Hollandse kost te eten.

Thailand, we hopen je ooit weer eens terug te zien!

Krabi - Koh Phi Phi - Koh Phangan

Tijd voor een update! (Na het ziekenhuis bezoek besloten we eerst maar even te genieten en de blog te laten voor wat het is)

Gebleven in Krabi:

Nadat we onze eerste nacht in Krabi (in het Buri Tara resort) erop hadden zitten besloten we om een dagje rustig aan te doen. Een dagje strand zou ons goed doen.

Eerst even een ontbijtje scoren om de hoek om vervolgens lekker te slenteren over de boulevard. Daar hebben we ook meteen de boottickets voor Koh Phi Phi geboekt.

Eenmaal aangekomen bij het strand hebben we heerlijk in de warme zee gezwommen en gerelaxed.

In de avond zijn we een stukje gaan lopen om iets te vinden voor het avondeten.

Colin heeft hier ondertussen al veel vrienden gemaakt, want waar we ook liepen riepen ze naar ons: "My friend, where are you going?", "My friend, come and eat something inside", "My friend, you want a suit? I'll make you some".

We eindigden bij een soort Italiaans/Indiaas/Thais restaurant waar de aanloop af en aan ging. Daar waar Colin's "friend" niet zo opdringerig was. Eindstand: goede keuze!

Helaas is het regenseizoen in volle gang in Thailand, dus liepen we in de avond met onze buikjes vol door de regen terug.

De volgende dag moesten we weer op tijd opstaan, want we werden opgehaald bij ons hotel om naar de Phi Phi eilanden te gaan.

Aangekomen bij de haven stapten we op de boot naar Koh Phi Phi en hebben we in het zonnetje onze reis voortgezet.

Zonnetje... zeg maar gerust ZON! want hij brandde flink.

Gelukkig hadden we van het Nederlandse koppel, die we in Chiang Mai ontmoet hadden, al gehoord dat ze binnen 10 minuten in een waterig zonnetje al erg verbrand waren en dat we dus goed moesten smeren!

Ondanks dat toch een ietsie pietsie beetje verbrand.

Onderweg lagen we ergens stil en kwamen er nog zo'n 15 longtailboten, die vol zaten met mensen en bagage, aan. Al deze mensen moesten midden op het water overstappen van de longtailboten naar de grote boot.

Wat een gedoe!

Zodra we op Phi Phi Don aankwamen zagen we meteen het bordje met daarop de naam van ons geboekte hotel: Maiyada Resort.

Omdat er geen auto's op dit eiland rijden werd onze bagage in een grote kar gezet en liepen we met nog een aantal naar het hotel. Een beetje medelijden kregen we wel met deze man omdat hij de kar zelf heel de weg moest trekken. (Overigens kon hij later genieten van een lekkere verse cocosnoot gekocht van onze fooi).

Het hotel bevond zich vlakbij een strandje waar we een kajak gehuurd hebben. De beste man duwde ons het water in en zo peddelden we de zee op! Daar kwamen we aan bij het prachtige Monkey Bay! Wit strand, lichtblauwe zee en een warm zonnetje. Precies zoals het goede leven hoort te zijn!

Op Monkey Bay hebben we in het warme water gezwommen en wat mooie foto's gemaakt. Het was er op een paar "kom-we-doen-een-fotoshoot-meiskes" na vrij rustig.

Nadat we weer terug gekajakt zijn wilden we ook nog graag Koh Phi Phi vanuit de hoogte zien en zijn we naar het viewpoint gelopen.

Het was een flinke klim om er te komen, maar het was het meer dan waard!

In de avond zijn we bij een leuk strandtentje wat gaan eten om vervolgens weer in het hotel onze backpacks in te gaan pakken. Gelukkig worden we daar steeds beter in en gaat alles steeds gemakkelijker.

Dinsdag 15 augustus:

Deze dag staat weer in het teken van reizen. We moeten van het eiland aan de westkant van Thailand naar het eiland aan de oostkant van Thailand komen.

Een boottocht terug naar Krabi was het eerst ritje. Vanaf daar werden we vervolgens met een kleiner busje naar een grote bus gebracht waar we ongeveer 3 uur in hebben gezeten om aan de andere kant te komen. Gelukkig werd er tijdens de rit een film aangezet zodat we ons niet hoefden te vervelen.

Op Don Sak stapten we nogmaals op de boot, maar deze keer naar Koh Phangan!

Na een mega lange rit van totaal zo'n 9 uur kwamen we eindelijk aan bij het hotel. Jaaaa we hebben het weer goed voor elkaar! In dit mooie hotel zouden we de komende 2 nachten slapen.

Onderweg naar het hotel toe waren we al een leuk marktje tegengekomen waar we 's avonds wat zouden gaan eten.

Helaas is dat allemaal anders gelopen.

Bij aankomst leek het me toch even verstandig om naar de dokter te gaan wegens een blaasontsteking. Toen we aan het lieve vrouwtje van de receptie vroegen of er een dokter in de buurt was zou haar man ons wel even brengen. Achteraf bleek het ziekenhuis gewoon op een steenworp afstand te liggen, maar met alle liefde zijn we gebracht.

We liepen met de gedachte naar binnen dat er alleen even urine getest zou worden en ik vervolgens wat medicijnen mee zou krijgen. We hadden daarnaast ook nog niet gegeten, dus met de veronderstelling dat we daarna nog naar het marktje zouden gaan zaten we te wachten.

We waren inmiddels al een uur verder toen ik mee moest met de dame. We gingen naar de "emergency room" waar er "even" bloedgeprikt werd. Er werd ook al meteen een buisje voor infuus in m'n hand gedaan voor het geval dat...

Inmiddels zaten we weer onwetend in de wachtkamer te wachten (we mochten namelijk ook het ziekenhuis niet uit om wat te eten te halen)

Na een hoop gedoe werd ik uiteindelijk aan het infuus gekoppeld en opgenomen. Dit heeft 2 nachten geduurd en waren niet altijd een pretje.

Gelukkig heeft Colin wel naast mij op een klein bankje kunnen slapen zodat ik in ieder geval niet alleen lag.

Iedere dag en nacht werd er om de zoveel uur van alles gemeten en moest ik in een potje plassen ter controle.

We hebben ondanks alles ook gelachen! (vraag maar als we weer thuis zijn)

Inmiddels hadden we nog 2 nachten extra bij het hotel bijgeboekt en konden we na het bezoek aan het ziekenhuis lekker gaan genieten.

Vrijdag 19 augustus:

De eerste volle dag in Koh Phangan. We hebben ontbeten in een heel leuk knus zaakje. Iets verderop hebben we snorkels gekocht en wilden we naar het eilandje wat je vanaf het strand kon zien liggen.

Na enige navraag te hebben gedaan kwamen we erachter dat het alleen per kajak te bereiken was. We kregen een routekaart mee waarop precies stond aangegeven hoe we bij de kajakverhuur moesten komen.

Eigenwijs als we beide zijn bedachten we dat via het strand lopen veel leuker zou zijn.

Helaas hield de weg op en kwamen we ergens tussen wat snurkende locals in een hangmat. Daar hebben we iemand aangesproken om te vragen hoe we bij het eilandje konden komen, maar hij kon wel wat voor ons regelen. 150 baht en hij zou ons wel brengen per boot.

Hij had inmiddels z'n snurkende maat opgetronmeld, die moest vervolgens z'n kleine longtail-vissersbootje opruimen om plaats voor ons te maken.

Eenmaal aangekomen keken de enkele waaghalzen en inmiddels uitgeputte kajakkers ons enigszins verbaasd aan. Zo fit en droog als we nog waren pakten we onze handdoekjes, legden deze op het rustige strand en gingen snorkelen.

Onbetaalbaar die gezichten!

En op de afgesproken tijd kwam ons vissersmannetje weer aangevaren en pikte ons netjes weer op!

In de avond kwamen we erachter dat we, ondanks het regelmatig insmeren met een hoge factor, toch verbrand waren. Het was het meer dan waard om op dat mooie onbewoonde eiland te snorkelen en te relaxen!

Ook was het deze avond weer tijd om onze backpack in te pakken want zaterdagochtend vertrokken we naar Koh Tao met de high speed catamaran!

Chiang Mai - Krabi

Zittend in het vliegtuig, het perfecte moment om weer een nieuwe blog te schrijven.

Chiang Mai, daar waren we gebleven. Bij fresh & wraps om precies te zijn.

Ons smoothie en broodje dienden als brandstof voor de komende wandeltocht naar het volgende hotel.

The Grand Wipanan Residence ligt net iets buiten de oude stad, maar omdat het allemaal redelijk aan te lopen is besloten we om ook hier maar, bepakt met backpack, naartoe te lopen.

Onderweg stopten er uiteraard weer een local tuk tuk chauffie naast ons om te vragen where we're going.

"To the Grand Wipanan".

Het leek vervolgens alsof de chauffie het Thaise water zag branden.

"The Grand Wipanan, you know?"

Ennnnn.. weg was de cheap-cheap tuk tuk chauffie.

Nope, dat kende hij blijkbaar niet. (Ojee als een local tuk tuk chauffie dit al niet kent, dat belooft wat)

Achja die wandeling was anders echt niet zo erg.. met 35 graden.. en een zware backpack om... op slippertjes.........

Dankzij de handige app MAPS.ME zijn we hele reis nog niet verdwaald, dus ook nu niet.

Ja het straatje in en daar moest het zijn.

Tja.. daar stond een bruin gebouw (wat van oorsprong wit was) met balkonnetjes waar de apen zich nog net niet gehuisvest hadden.

Nee dat was het gelukkig niet.

Het volgende pand glinsterde in het zonnetje met een entree waar je U tegen zegt. De naam van het hotel stond zelfs met mooie letters en een fonteintje vooraan bij de entree.

Ja dit was het betere werk!

Bij binnenkomst kwam de airco (die na de wandeltocht meer dan welkom was) ons tegemoet.

We kwamen er achter dat onze monden nog verder open konden op het moment dat we onze kamer binnen liepen.

Een kitchenette met grote koelkast, een bank, tv, balkon en een prachtige badkamer! Jammer genoeg bleven we hier maar 2 nachten.

Meteen maar even boodschappen gehaald voor de komende dagen.

Omdat we inmiddels al een week onderweg zijn werd het ook tijd om onze kleren te wassen.

Bij de 7Eleven konden we een zakje handwasmiddel kopen voor 10 baht (omgerekend dus weer €0,25).

In onze prachtige badkamer hebben we onze kleren weer lekker schoon gewassen en zijn we daarna meteen het zwembad in gedoken.

De rest van de dag hebben we volop gerelaxed in onze studio.

De volgende dag veranderden we van fulltime levensgenieter weer naar actieve backpacker.

Oja niet zomaar een dag, 11 augustus is mijn verjaardag. En daarom gingen we natuurlijk iets speciaals doen!

Om 09.30 uur werden we voor ons hotel opgehaald om naar de jungle te gaan.

Gewapend met muggenspray en zonnebrandcrème vertrokken we naar de jungle. Vandaag gaan we ziplinen!

Tijdens onze rit voegde zich nog twee Engelsen en twee Chinezen zich bij onze groep.

Na een rit van ongeveer 2 uur, waarbij we op steeds smallere haarspeldweggetjes reden, kwamen we aan bij het verzamelpunt.

Iedereen hees zich in een gordel en zette een helm op zijn hoofd.

Daarnaast gingen er ook 2 instructors en een fotograaf mee.

Inmiddels weer een flinke wandeling verder kwamen we aan bij het eerste platform. Hier begon het. Een klein stukje ziplinen naar het andere platform.

Wauw, wat een spanning. Wat een hoogte vooral ook!!

De langste zipline was 1 km lang.

De hele middag zijn we van platform tot platform tussen de metershoge bomen gevlogen, klommen we weer flink wat meters om bij het volgende deel te komen en strompelden we over houten hangbruggetjes totdat we bij "the rollercoaster" kwamen.

Onze instructor (die we inmiddels uit hadden geroepen tot "monkey") hielp ons met the rollercoaster.

Met een noodvaart zwierden we naar beneden en er kwam geen eind aan! Wat een lange maar gave rit was dit.

Het zit erop! We moesten weer steil omhoog om bij onze ophaalplaats te komen. Hier stond een open truck op ons te wachten om ons terug naar het beginpunt te brengen waar heerlijk eten op ons stond te wachten!

Na deze inspanning ging dat maaltje er wel in, ook bij de chinezen die bij ons aan de tafel zaten. Dat hebben we geweten ook! BUUUUUUUUUUUUUUUUURP! klonk het na de maaltijd.

Colin en ik hadden nog maar net de tijd om elkaar vragend aan te kijken of daar kwam de andere BUUUUUUUUUUUURP! al zonder enige twijfeling uit dat kleine chinese vrouwen mondje. Het zal wel een chinese gewoonte zijn.

Niet veel later reden we met een busje het smalle bochten weggetje weer terug naar ons hotel!

Om jullie enig idee te geven hoe het eruit moet hebben gezien kan je het beste "jungle flight chiang mai" op google afbeeldingen intypen!

(We hebben namelijk wel filmpjes gemaakt maar die staan op de GoPro camera.)

In de avond hebben we weer volop gerelaxed in onze prachtige kamer!

De volgende dag, 12 augustus, diende weer als reisdag. Nadat we lekker ontbijt op de kamer en beneden in het restaurantje koffie op hadden liepen we naar de 7Eleven om wat lekkers te halen voor onze vlucht vandaag.

Onderweg stopten er weer een lokale taxi chauffie die we door middel van handen en voeten duidelijk maakten dat we naar het vliegveld moesten.

Voor zover nog geen problemen. Tot het moment dat we over de prijs moesten onderhandelen.

Dankzij de rekenmachine werd het duidelijk dat we 50 baht moesten betalen voor het ritje naar het vliegveld.

Aankomst op het vliegveld:

Buiten zagen we verschillende deuren waar mensen in de rij voor aan het wachten waren. Ooh, dit was de douane al. Hier moest je je spullen al meteen op de band leggen en werden ze gecontroleerd. Backpack en handbagage tegelijk.

Voor we het wisten stonden we ineens op het vliegveld bij de incheckbalies.

Na enige tijd te hebben gewacht konden we inchecken en meteen door naar boven naar de gate lopen.

Helaas zat colin op rij 31 en ik op rij 12 bij de nooduitgang, maar ondanks dat hebben we ons prima vermaakt. Het was maar een kort vluchtje naar het zuiden van Thailand, Krabi om precies te zijn.

Aangekomen in Krabi hebben we ter plekke een bus geregeld en zijn we met nog 15 backpackers onderweg gegaan naar Ao Nang beach. Hier werden we allemaal netjes voor ons hotel afgezet.

Ojaaaaa, dachten we dat het niet beter kon, ook dit hotel is weer prachtig! Schoon en wat een luxe!

's Avonds zijn we bij het strand in een tentje met live muziek gaan eten om daarna met volle buikjes ons MEGA bed in te duiken!

Nachttrein - Chiang Mai

En dit is ook meteen weer een mooi moment om de blog bij te werken, gebeven bij het wachten op de nachttrein.

Rond 16.45u vertrokken we van het koffietentje, waar we bijna de hele dag hebben doorgebracht met ons backpack, naar de 7Eleven om ons favoriete tussendoortje te halen; tosti's! Die vanavond dienen als avondeten.

Daarnaast ook meteen maar het overige eten ingeslagen voor de treinreis van 13 uur.

Als echte backpackhippies met onze tosti's en plastic boodschappentasjes liepen we naar het station. De nachttrein stond al klaar.

Coupé 9 is waar wij in konden stappen. We liepen een prachtig gekoelde trein in met onze tassen naar onze zitplaats.

Rond half 9 werden onze banken omgetoverd tot 2 bedden.

Inmiddels was een familie Belgen ook ingestapt en kwamen in de bedden naast ons liggen. (Aan de andere kant van het gangpad) "Alé, ff een fotoke trekken met z'n allen", "Alé, ik heb ier een vuilbakske voor u". Ja.. dat dus.

Tijd om onze tandjes te poetsen bij het wastafeltje terwijl de trein schudde.

Het voelde als een schoolkamp waarbij we met een hele rits Nederlanders, Belgen, Fransen, Engelsen en Spanjaarden onszelf in ons slaapkloffie hesen en gingen slapen.

Helaas was dat erg optimistisch gedacht, het licht bleef namelijk de hele nacht aan staan en het gordijntje wat er voor hing was nou niet bepaald verduisterend.

Gelukkig had ik een dikke trui die opgevouwen als ooglapje kon dienen en hebben we een naar verhouding goede nachtrust gehad!

Rond half 8 werden we via de intercom gewekt en werden de bedden weer ingeklapt tot bankjes.

Aankomst in Chiang Mai:

Als een grote blanke geldbom zagen de locals ons al aankomen op het station. De "cheap-cheap taxi's" en "Where you going? You want tuk-tuk?" raasden weer langs ons.

Inmiddels zijn we natuurlijk al pro-backpacker (haha) en weten we hoe we de chauffies van ons af kunnen slaan.

Verderop (waar je het beste kunt onderhandelen over de prijs) pakten we een tuk-tuk naar ons hotel.

Daar konden we onze backpacks achterlaten en konden we de oude stad met haar tempels gaan ontdekken. In de oude staf hebben we in een leuk koffiezaakje nog een Green Tea en een Thai Iced Coffee op. Eh.. ja daar had ik iets anders van verwacht. De green tea was de thaise matcha thee. Smaak: gras. Bah bah.

Onderweg naar het hotel kwamen we een tentje tegen, Fresh & Wraps, waar we een heerlijk broodje en smoothie van vers fruit op hebben.

Bij ons hotel hebben we meteen weer een douche gepakt, want wat een plakwarmte is het ook hier weer.

Rond het avondeten zijn we gaan wandelen naar Riverside Bar & Restaurant, onderweg nog een bezoekje gebracht aan de night bazaar.

Bij Riverside restaurant konden we zowel Thais als Westers eten. Wat een drukte ook!

We zaten in eerste instantie buiten aan het water totdat het begon te miezeren en binnen enkele seconden met bakken uit de hemel kwam.

Na het eten zijn we met de tuk-tuk weer naar het hotel gegaan.

Onze dag zat er weer op!

Donderdag 10 augustus:

Vandaag staat er nog niet zoveel op de planning, behalve dat we naar een ander hotel moeten. Dit hotel was namelijk volgeboekt voor de andere nachten. Dit begrijpen we overigens wel, want ook dit was weer een net hotel.

Next stop: The Grand Wipanan residence.

Daar hebben we een eigen studiootje met kitchenette. Benieuwd hoe dat gaat zijn.

Gelukkig is het hotel niet zo ver van ons eerdere hotel en konden we lopen.

Onderweg maar weer even gestopt bij Fresh & Wraps, wat ons gisteren ook goed heeft gedaan.

Over een uurtje kunnen we daar inchecken, dus nog even in de airco wachten met een heerlijke smoothie.

UPDATE FOTO'S!!

Aangezien het ons telkens niet lukt om de foto's op deze website te uploaden staan er nu een aantal op thailandzomer2017.blogspot.nl

De verhalen worden nog steeds op deze pagjna gepost.

Kanchanaburi & Erawan Watervallen

Maandag 7 augustus:

De wekker ging vandaag om 07.00 uur. Hoog tijd om ons klaar te maken, spullen te pakken en te gaan ontbijten.

We vinden het nog steeds bijzonder hoe het gemiddelde "restaurant" er hier uit ziet. Afgesloten met een hek staan er 4 palen met wat golfplaatjes erop. De keuken idem dito. Daar kan je zo in kijken. Overigens hebben we hier heerlijk gegeten met een prachtig uitzicht over de River Kwai.

Het is weliswaar bewolkt, maar droog! Laten we hopen dat het zo blijft, want we gaan naar de Erawan watervallen. En om op de 7e etage (zoals ze het daar noemen) te komen moeten we eerst nog 1,5 km klimmen.

Om 8.50 uur vertrekt onze bus naar Erawan. We pakken een tuk tuk naar het busstation, slaan nog wat boodschappen in bij de 7Eleven en kopen ons kaartje voor de bus. 50 Baht per persoon, welgeteld €1,25 voor de komende 65 km.

Hopende op airco liepen we naar de bus.

Airco... tja, wind was er zeker.

Met de ramen en deur wijd open reden we naar Erawan. De ventilator aan het plafond was overbodig.

Onderweg raakten we aan de praat met een Nederlands stel dat ook aan het rondreizen was. Zo was de 1,5 uur binnen no-time voorbij.

Onze tocht naar boven kon beginnen. 6 levels watervallen die we allemaal moesten trotseren om bij het 7e level te komen.

De eerste 500 meter was met een stenen pad goed aan te lopen. Hoe verder we kwamen, hoe meer houten gammelen bruggetjes en trapjes we tegen kwamen. Na enige tijd was er geen enkel spoor meer van het aangelegde pad, bruggetjes of trapjes en liepen we steeds verder de jungle in.

Met onze stevige schoenen verbaasden we ons over de hoeveelheid mensen die op blote voeten of slippertjes naar boven strompelden.

1,5 km geklommen; we zijn er!

Dit is level 7. Met onze zwemkleding aan en GoPro camera in de starthouding stapten we het water in.

Alle vissen baanden zich meteen een weg naar onze voeten om onze dode huidcellen te eten.

Ideaal zo'n gratis skinfish behandeling!

Toch maar onze schoenen aangetrokken en voorzichtig het water in gelopen.

Heerlijk en wauw, wat mooi!!

Na 1,5 km omhoog te zijn geklommen moeten we natuurlijk ook weer naar beneden. Op naar onze bus!

In de bus zaten we weer met een hoop Europeanen, die we inmiddels al meerdere malen hun hoofd hebben zien stoten. De gemiddelde Thai is nou niet bepaald langer dan dat ik ben.

De 3 uur durende busrit voor 50 baht zat er weer op en konden we terug naar ons hotel. Onderweg nog even een Thaise simkaart en ontbijt voor de volgende ochtend gekocht bij onze favoriete winkel: 7Eleven.

Zodra we bij het hotel aankwamen zijn we meteen het zwembad ingedoken.

's Avonds heerlijk Pad Thai gegeten (wat we overigens ook in Nederland gaan maken!!) en het volgende hotel voor Chiang Mai geboekt.

Weltruste! De wekker gaat weer vroeg!

Dinsdag 8 augustus:

Onze dag begon vandaag om 06.15 uur.

Binnen 20 minuten liepen we aangekleden en bepakt op weg naar het station in Kanchanaburi.

Daar hebben we een treinkaartje gekocht om terug te gaan naar Bangkok.

7.19 uur stond de trein keurig op tijd op het station klaar.

We stapten in, tevens met "airco" (ramen en deuren wijd open)

*deuren zaten er eigenlijk niet eens in!

Een 3 uur durende treinrit op vrij comfortabele houten bankjes langs o.a. rijstvelden, platteland en krottenwijken waar de huisjes hooguit een halve meter van het spoor vandaan stonden.

Aangekomen in Bangkok kwam de chaos ons meteen weer tegemoet.

Roepende tuktuk chauffies en toeterende taxi's overal om ons heen.

Even met onze handen wapperen en er stopt meteen een taxi naast ons die ons direct naar Hua Lampong station in Bangkok bracht. Daar hebben we onze treintickets voor de nachttrein opgehaald en zitten we nu aan de koffie en thee in een bar met airco, te wachten tot het eind van de middag.

Om 18.10 vertrekt onze nachttrein naar Chiang Mai.

Bangkok - Kanchanaburi

Zaterdag 5 augustus:

Onze eerste "uitslaap-dag".

Nadat we 's ochtends hebben ontbeten in het hotel hebben we onze spullen gepakt en zijn we de straat op gegaan.

Inmiddels 200 meter, 15 roepende tuk tuk chauffies en 25 etenskraampjes met allemaal verschillende geurtjes verder, zijn we aangekomen bij de aanlegsteiger van de boot die naar Wat Arun gaat; de tempel aan de overkant van het water waar ons hotel op uitkijkt. Voor 3.50 Baht per persoon (omgerekend nog geen €0,10) vaarden we naar de overkant en stapten we direct bij de tempel uit.

Daar liepen we rondom de tempel, hebben flink afgedingd voor een tasje en hebben we het ritueel uitgevoerd door middel van een belletje te kopen, je naam erop te schrijven, een wens te doen en aan de grote bel te bellen.

Na dit zijn we weer terug naar ons hotel gegaan, hebben we wat luchtigers aangetrokken en zijn we met de taxi naar het Lumpini park gegaan. Weg van alle chaos in Bangkok-city!

Terug bij ons hotel zijn we naar de Rooftop Bar gegaan en hebben we een hapje gegeten.

Zondag 6 augustus: de dag dat we vertrekken uit Bangkok, op naar Kanchanaburi!

In de ochtend hebben we onze spullen ingepakt en zijn gaan ontbijten. Colin is al helemaal ingeburgerd en zat aan de rijst met kip..... (de rest van de dag heb ik de rijst met kip nog geroken?)

Daarna onze prachtige kamer vaarwel gezegd, uitgecheckt en gewacht op de Uber taxi die we via de app besteld hadden.

Toen we aangaven naar Kanchanaburi te moeten gaan zagen we het verschrikte hoofd van Boonchuay (zo heet onze chauffie). Maar ach, hij was toch zo vriendelijk om deze onwetende westerlingen weg te brengen. Uiteindelijk zeer content met het extra fooitje dat hij kreeg.

3 uur later zijn we dan toch aangekomen in Kanchanaburi.

Een flink stuk (door de regen) gewandeld naar de Bridge over the River Kwai waar zojuist een blik chinezen was open getrokken.

De ni hao's, parapluutjes en selfiesticks vlogen ons om de oren, maar toch hebben we een stuk over deze spoorlijnbrug gelopen.

Op de terugweg hebben we heerlijk gegeten bij Restaurant Kan Buri, een echte aanrader, en zijn we terug naar ons hotel gegaan.

Klaar om de wekker voor morgenochtend te zetten als we naar de Erawan Watervallen gaan.

Duimen dat alle regen vannacht valt en het morgen weer droog is!

Bangkok;leuke stinkstad

Jawel, na een lange vlucht, een soepele overstap, een vette cheeseburger, vijf extra rondjes vliegen boven Bangkok (wegens een flinke onweersbui) én een paar uurtjes slaap later zijn we ruim drie kwartier later dan gepland aangekomen in deze leuke stinkstad, oftewel Bangkok.

Bij onze aankomst op deze veel te grote luchthaven ontstond er natuurlijk meteen chaos. "Welke rij moeten we hebben?", "Wat moeten we invullen op het immigratieformulier?", "Op welke band liggen onze backpacks?". Gelukkig verliep dit alles ook net zo soepel als onze vlucht.

Eenmaal onze koffers opgehaald zijn we naar de kelder van het vliegveld gegaan om geld te wisselen en een taxi te pakken naar ons hotel. Correctie *ons super de luxe poepie chique hotel. Dat hotel waarvan we, toen we het smalle straatje in reden, dachten dat we in een achterbuurt terecht zouden zijn gekomen, maar waarvan het tegenovergestelde het geval bleek te zijn.

Daar waar de muziek op onze kamer al aan stond, de badjassen en witte pantoffeltjes al klaar stonden om aan te trekken na een overheerlijke douche en we daarna ons zijde zachte bedje in konden duiken na een lange dag.

Onee, we zijn eerst nog even de buurt gaan verkennen.

Op het moment dat we de deur van het hotel, die door piccolo voor ons open gehouden werd, uit stapten werden we vrij snel aangesproken door een tuk tuk chauffeur. Nadat we de eerste 15 tuk tuk chauffie's netjes hadden afgeslagen bedachten we ons dat het misschien toch best handig kon zijn om ons te laten brengen. Dus stapten we in en reden we, correctie *scheurden we naar de eettentjes.

Na ons eerste maaltje in Bangkok, weliswaar McDonalds, zijn we terug naar de hotelkamer gelopen om in ons zijde zachte bedje te duiken.

05.00 UUR: WEKKER.

Om 05.00 uur ging onze wekker en was het tijd om ons klaar te maken voor een 5 uur durende fietstocht met Co van Kessel.

5.30 uur liepen we de trap af naar de receptie waar zelfs al een to-go ontbijt klaar stond.

(De avond van te voren hadden we even geïnformeerd bij de receptie over de vervoersmogelijkheden naar Co van Kessel en de alleraardige receptiemedewerker zou het allemaal voor ons regelen. Zie daar: een meeneem-ontbijt en de leuke piccolo die een taxi voor ons staande heeft gehouden.)

Aangekomen bij Co van Kessel werden we verdeeld in groepen; "Team Blue" stond paraat. Zes Nederlanders en twee Belgen.

Fietsend door marktjes, smalle straatjes, China Town en ga zo maar door, zijn we aangekomen bij de longtail boat die ons met fiets en al over het water verplaatste.

Eenmaal aangemeerd fietsten we nog een stuk over smalle paadjes door plantages richting het adres waar we zouden brunchen om 10.00 uur.

De brunch bestond uit cocossoep, rijst, Thais gebakken ei, een curry gerecht , iets wat op Tjap Choi leek en als dessert nog fruit.

Na de brunch zijn we met de longtail boat weer terug naar Bangkok city gegaan. Genoeg beesten gezien, waaronder varanen en meervallen,

Inmiddels 11.30 uur, we zijn weer aangekomen bij het kantoor van Co van Kessel en voor ons gevoel hadden we al een hele dag erop zitten.

We zijn het andere deel van Bangkok te voet gaan verkennen en een kopje koffie aan het water gedaan.

Terug bij ons hotel hebben we een bezoek gebracht aan de tempel tegenover ons: Wat Pho.

Hier bevindt zich de grootste liggende Boeddha van Thailand.

Na het bezoek aan Wat Pho zijn we naar Elefin coffee gegaan om te schuilen voor de flinke regen- en onweersbui. Hier kregen we lekkere maar vooral ook leuke koffies. (Zie foto)

's Avonds hebben we een hapje gegeten bij het restaurant van ons hotel met tevens een prachtig uitzicht.

Nu is het hoog tijd om ons zijde zachte bedje weer in te duiken!